Yaz Günlerinde Soğuk Su Dağıtan Vakıf
Ataullah Efendi, ünlü Şeyhülislam Ebussuud efendi’nin talebesiydi Ayrıca Sultan 2. Selim’e, Manisa’da şehzadeliği sırasında hocalık yaptığı için kendisine “Hâce-i Sultani” yani “ Sultanın Hocası” deniliyordu.
Ömrü millete hizmetle geçmişti. Şimdi ise hasta döşeğinde ölümü bekliyordu... Yanındakilere zor duyulacak bir sesle son hatırlatmasını yapmaktaydı: -Vasiyetim yazılıdır. Yerine getirilmesini arzu ederim.
-Merak etmeyin Efendim.
-Vakfımızın su dağıtma işi aman ihmal edilmesin! Sıcakta buz unutulmasın! Çünkü insanlara su dağıtmak çok sevaptır... Dua almaya vesile olur...
Sonra gözleri doldu... Hıçkıramıyordu ama bembeyaz sakalından aşağı süzülen damlalara hakim olamıyordu... Bir iki cümle daha mırıldandı Ataullah Efendi:
-Hocam Ebussuud Efendi’den duymuştum... Buyurmuşlardı ki, “Bir zaman gelecek bir bardak suyu bile insanlara parayla satacaklar” ... O günlere kalmayalım diye dua ettim hep...
O zamanın insanları bu sözlere elbette hayret etmişti. Allah’ın suyu parayla satılır mıydı? Kim su için para isteyebilirdi bir susamıştan? Ve mübarek zatın vasiyetinde, vakfının su ile İlgili kısmında şu ifadeler yer alıyordu: “...
Söz konusu yere bir sebil yapıla. Burada yaz mevsiminde buzlu veya karlı soğuk su bulundurula. Gelen geçen her susuza vakfın aldığı bardaklarla Allah rızası için ikram edile...”
30.08.22
